ปัจจัยที่มีผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนวิชาที่เกี่ยวกับการคำนวณของนักศึกษาภาควิชาการตลาดและการจัดการ คณะบริหารธุรกิจ มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลกรุงเทพ

Abstract

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาสาเหตุหรือปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนวิชาที่เกี่ยวกับการคำนวณของนักศึกษาภาควิชาการตลาดและการจัดการ คณะบริหารธุรกิจ มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลกรุงเทพ กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการศึกษา เป็นนักศึกษาหลักสูตรปริญญาตรี 4 ปี ที่เข้าศึกษาในปีการศึกษา 2553 สาขาวิชาการตลาดและสาขาวิชาการจัดการ คณะบริหารธุรกิจ มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลกรุงเทพ จำนวน 250 คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย เป็นแบบสอบถามปลายเปิดและปลายปิดมี 3 ตอน ดังนี้ ตอนที่ 1 การวิเคราะห์สถานภาพพื้นฐานของนักศึกษา ตอนที่ 2 การวิเคราะห์ค่าเฉลี่ยและส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐานของแบบวัดปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนวิชาที่เกี่ยวกับการคำนวณ ตอนที่ 3 การวิเคราะห์ความสัมพันธ์ของปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับผลสัมฤทธิ์ทางการศึกษาในรายวิชาที่เกี่ยวกับการคำนวณ การวิเคราะห์ข้อมูลใช้โปรแกรมคอมพิวเตอร์สำเร็จรูปโดยหาค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ค่าส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน มีการทดสอบสมมติฐาน โดยหาค่าสถิติสหสัมพันธ์อย่างง่ายของเพียร์สัน (Pearson Product Moment Correlation Coefficient) ผลการวิจัยพบว่า ปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนวิชาที่เกี่ยวกับการคำนวณ ได้แก่ ปัจจัยด้านเจตคติของนักศึกษาที่มีต่อวิชาการคำนวณมีความสัมพันธ์กับผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนวิชาที่เกี่ยวกับการคำนวณ ซึ่งสอดคล้องกับสมมติฐานที่ตั้งไว้อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 ส่วนปัจจัยในด้านอื่นๆ ได้แก่ สถานศึกษาเดิม แรงจูงใจใฝ่สัมฤทธิ์ พฤติกรรมในการเรียนและความพร้อมของนักศึกษา บุคลิกภาพและเทคนิคการสอนของอาจารย์ผู้สอน และความช่วยเหลือในด้านการเรียนของกลุ่มเพื่อนและหลักสูตรการศึกษาของทางมหาวิทยาลัย ไม่มีความสัมพันธ์กับผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนวิชาที่เกี่ยวกับการคำนวณ ซึ่งไม่สอดคล้องกับสมมติฐานที่ตั้งไว้ อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05